| RODZAJ | Fenkuł |
| GATUNEK | włoski |
| RODZINA | Selerowate (Apiaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Foeniculum vulgare |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje dziko w strefie śródziemnomorskiej oraz w Pakistanie, Iranie, Afganistanie. Jest uprawiany w wielu rejonach świata. W Polsce uprawiany jest rzadko i czasami przejściowo dziczejący. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| ŁODYGA | Prosta, naga, drobno żebrowana, o silnym nalocie woskowym, rozgałęziona i ulistniona skrętolegle.
 |
| LIŚCIE | Trzykrotnie pierzaste, o odcinkach nitkowatych, ogonkowe o pochwiastej nasadzie.
 |
| KOLOR KWIATÓW | żółty
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OPIS | Kwiaty drobne, żółte, zebrane w baldachy złożone na szczytach pędów. Kwiaty 5-krotne, 1 słupek, 5 pręcików. Korzeń gruby, palowy, wrzecionowaty, barwy żółtawobiałej.
 |
| SIEDLISKO | W Polsce uprawiany jest rzadko i czasami przejściowo dziczejący. |
| WYSOKOŚĆ | 90 - 200 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Lipiec - sierpień. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Surowiec zielarski: owoce. Zawierają 6% olejków, flawonoidy, związki białkowe, olej tłusty. |
