| RODZAJ | Dzwonek |
| GATUNEK | boloński |
| RODZINA | Dzwonkowate (Campanulaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Campanula bononiensis |
| WYSTĘPOWANIE | Rośnie dziko w Azji Zachodniej i Środkowej, na Kaukazie i Syberii oraz na większej części Europy (bez Skandynawii, Wysp Brytyjskich, Hiszpanii, Portugalii, Islandii). W Polsce rzadki. Występuje głównie w pasie wyżyn południowych oraz w Wielkopolsce i na Wysoczyźnie Siedleckiej. Nie występuje w górach. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Sztywna, słabo bruzdkowana, dołem obła, wyżej nieco kanciasta. Kutnerowato owłosiona. Ulistniona gęsto, skrętolegle.
|
| LIŚCIE | Na spodniej stronie gęściej owłosione, szarozielone. Liście odziomkowe i dolne łodygowe z oskrzydlonymi ogonkami oraz blaszką jajowatą, w nasadzie uciętą, zaokrągloną lub sercowatą. Brzeg blaszki karbowanopiłkowany. Wyższe liście siedzące i nasadą obejmujące łodygę, ku górze łodygi coraz mniejsze i węższe.
|
| KOLOR KWIATÓW | fioletowy
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OPIS | Kwiatostan kłosokształtny, wydłużony, utworzony z licznych kwiatków na krótkich szypułkach, wspartych lancetowymi listkami, zwykle krótszymi od kwiatów. Działek kielicha pięć, lancetowate, nieco odstające od korony. Korona niebieskawo fioletowa stożkowato dzwonkowata, długości 1,5-2,5 cm. Rozcięta co najmniej do 1/3 na pięć ostrych i dość wąskich łatek. Pręcików pięć. Słupek dolny z szyjką o trzech znamionach.
 |
| SIEDLISKO | Suche murawy kserotermiczne, trawiaste zbocza, wzgórza, obrzeża zarośli. |
| WYSOKOŚĆ | 30 - 50 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - sierpień. |
| CECHY CHARAKTER. | Kwiaty na krótkich szypułkach. Łodyga i spód liści gęsto, miękko owłosiony. Kwiaty zebrane w wydłużone, jednostronne grono. |
| Ochrona gatunkowa | Ochrona ścisła od 2004r. |
