| RODZAJ | Dziurawiec |
| GATUNEK | skrzydełkowaty |
| RODZINA | Dziurawcowate (Hypericaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Hypericum tetrapterum |
| WYSTĘPOWANIE | Zasięg gatunku obejmuje rozległe obszary Europy z wyjątkiem północnej części Półwyspu Skandynawskiego i terenów na wschód od Polski i zachodniej Ukrainy. Rośnie także w rejonie Kaukazu, na Bliskim Wschodzie i w północnej Algierii. W Polsce częsty na całym niżu i rzadki w niższych partiach gór. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Wzniesiona, rozgałęziona na górze, naga, czworokanciasta, dęta i na krawędziach oskrzydlona.
|
| LIŚCIE | Jajowate.
|
| KOLOR KWIATÓW | żółty
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OPIS | Kwiaty jasnożółte, o średnicy do 1,2-2 cm., promieniste, pięciokrotne, zebrane w szczytowy gęsty kwiatostan. Płatki korony są lancetowate, pozbawione czarnych punktów. Działki kielicha o kształcie wąskolancetowatym, zaostrzone, całobrzegie, krótsze od płatków korony około półtora razy.
|
| SIEDLISKO | Bylina. Występuje na wilgotnych łąkach, torfowiskach niskich, w rowach i przy brzegach wód. |
| WYSOKOŚĆ | 20 - 60 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Lipiec - sierpień. |
| CECHY CHARAKTER. | Łodyga na krawędziach skrzydełkowata. Działki zaostrzone. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Roślina lecznicza o własnościach podobnych jak u dziurawca zwyczajnego. |
