| RODZAJ | Dziurawiec |
| GATUNEK | zwyczajny |
| RODZINA | Dziurawcowate (Hypericaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Hypericum perforatum |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje naturalnie w Europie, zachodniej Azji, północnej Afryce. W Polsce pospolity. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Wzniesiona, obła z 2 wystającymi liniami, naga.
|
| LIŚCIE | Naprzeciwległe, podłużnie jajowate, przeświecająco kropkowane (zbiorniki olejków).
|
| KOLOR KWIATÓW | żółty
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OPIS | Baldachokształtna wiecha, pręciki w wiązce.
 |
| SIEDLISKO | Ciepłolubne dąbrowy, trawiaste zarośla, ciepłolubne murawy, także ubogie. |
| WYSOKOŚĆ | 20 - 60 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - sierpień. |
| CECHY CHARAKTER. | Łodyga okrągława z dwoma wystającymi podłużnymi liniami. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Do celów leczniczych stosuje się ziele. Zawiera flawonoidy, garbniki, glikozydy Przeciwzapalne, żółciopędne oraz uspokajające. Stosowany również przy schorzeniach żołądka, pęcherzyka żółciowego i wątroby. |
| UWAGI | Ze względu na zawartość hypercyny dziurawiec może powodować zapalenie skóry pod wpływem promieni ultrafioletowych, szczególnie podczas przebywania na słońcu. |
