| RODZAJ | Dąb |
| GATUNEK | błotny |
| RODZINA | Bukowate (Fagaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Quercus palustris |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w północno-wschodniej i centralnej części Ameryki Północnej. W Europie spotykany w parkach i ogrodach. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| POKRÓJ | Owalny. Dorasta do 20 m wysokości. Korona u młodszych okazów dość smukła, u starszych wąska i lekko sklepiona. Pień w dolnej części prawie zawsze bez gałęzi, dopiero w górnej części rozgałęzia się dość gęsto i regularnie.
|
| KORA, PĘDY | Kora początkowo gładka, jasnoszara, później ciemniejsza z wyraźnym deseniem smugowym, na starszych drzewach z gładkimi bruzdami.
 |
| LIŚCIE | Mocno wykrojone, do 2/3 powierzchni liścia. Cechą odróżniającą, oprócz kształtu, są charakterystyczne kępki włosków u zbiegu głównych nerwów od spodu liścia. Jesienią przebarwiają się na intensywny, czerwony kolor. 8-17 cm długości.
 |
| KOLOR KWIATÓW | ...
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Żołędzie szeroko półkoliste, do jednej trzeciej zagłębione w niskiej miseczce.
|
| OPIS | Pąki duże.
 |
| SIEDLISKO | Rośnie na obszarach nizinnych w obrębie zalewów rzecznych, na glebach wilgotnych i mokrych. W Polsce sadzony jako roślina ozdobna w parkach i kolekcjach. |
| WYSOKOŚĆ | do 20 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - lipiec. |
