| RODZAJ | Cząber |
| GATUNEK | górski |
| RODZINA | Jasnotowate (Lamiaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Satureja montana |
| WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z rejonu basenu Morza śródziemnego. W uprawach w Polsce jeszcze rzadko spotykany. |
| STATUS | Gatunek obcy |
| POKRÓJ | Krzewinki rosną w zwartych kępach i są silnie rozgałęzione.
|
| ŁODYGA | Silnie rozgałęziona.
|
| LIŚCIE | Liście są krótsze, ciemniejsze, nieco skórzaste, szorstko owłosione z wyraźnie widocznymi punkcikami gruczołów niż u cząbra ogrodowego.
|
| KOLOR KWIATÓW | biały
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | grzbieciste
|
| OPIS | Kwiaty wargowe, białe lub jasno-różowe. Kielich 5-ząbkowy, 1 słupek i 4 pręciki.
 |
| SIEDLISKO | Bylina. Potrzebuje dużej ilości światła do kiełkowania. Należy podlewać tylko przy bardzo wysokich temperaturach, ponieważ bardzo dobrze znosi suszę.
Ma dekoracyjny charakter i pasuje do ogródków skalnych, rabat bylinowych w ogrodach naturalnych, japońskich i rustykalnych na słonecznych stanowiskach. |
| WYSOKOŚĆ | 40 - 50 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Sierpień. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Przejawia działanie przeciwzapalne, antyseptyczne i wiatropędne. Przeciwdziała nadmiernej fermentacji jelitowej, działa lekko obstrukcyjnie i przeciwbiegunkowo. Zewnętrznie jest stosowany do kąpieli w stanach zapalnych skóry. |
| UWAGI | Charakteryzuje się silnym, dość ostrym aromatem, smakiem korzennym, zbliżonym nieco do pieprzu. Jest doskonałą przyprawą do wszelkich potraw z warzyw strączkowych. Za przyprawę może nam posłużyć zarówno świeże ziele, jak i suszone. |
