| RODZAJ | Judaszowiec |
| GATUNEK | wschodni |
| RODZINA | Bobowate (Fabaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Cercis siliquastrum |
| WYSTĘPOWANIE | Rodzimy obszar występowania obejmuje tereny Azji Mniejszej i południowej Europy. Jest uprawiany w Afryce i Ameryce Północnej. W Polsce jest uprawiany bardzo rzadko jako roślina ozdobna. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| POKRÓJ | W swojej ojczyźnie jest drzewem o wysokości do 14 m i luźnym pokroju. W naszym klimacie nie osiąga takiej wielkości, a często jest tylko krzewem.
|
| KORA, PĘDY | Kora ciemnoszara, gładka, z widocznymi pionowymi fałdami, które u starszych drzew maja poszarpane brzegi.
|
| LIŚCIE | Ulistnienie skrętoległe, liście pojedyncze, nerkowate, całobrzegie, o sercowatej nasadzie i zaokrąglonym wierzchołku. Mają długość i szerokość do 10 cm i są nagie. Jesienią przebarwiają się na żółto.
 |
| KOLOR KWIATÓW | różowy
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | grzbieciste
|
| OWOCE | Suche, spłaszczone strąki o brunatnej barwie i długości do 10 cm.
|
| OPIS | Purpurowo-różowe kwiaty motylkowe zebrane w kilkukwiatowe baldachogrona. Wyrastają nie tylko na cienkich pędach, ale także na starszych gałęziach i pniu. Jest to tzw. kaulifloria, rzadko spotykana wśród drzew w klimacie umiarkowanym. Kwitnie bardzo obficie przed rozwojem liści.
|
| SIEDLISKO | W naturalnym środowisku rośnie na kamienistych, suchych i słonecznych zboczach. |
| WYSOKOŚĆ | do 14 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
| UWAGI | Inne nazwy: judaszowiec południowy. |
