| RODZAJ | Życica |
| GATUNEK | wielokwiatowa |
| RODZINA | Wiechlinowate (Poaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Lolium multiflorum |
| WYSTĘPOWANIE | Naturalne obszary jej występowania to północna Afryka, południowa Europa i południowo-zachodnia Azja. W Polsce jest gatunkiem introdukowanym, sprowadzona została w drugiej połowie XIX w. na Pojezierzu Pomorskim do uprawy, jako roślina łąkowa. Samorzutnie rozprzestrzeniła się w środowisku naturalnym. Jest rośliną w Polsce dość rzadką. |
| STATUS | Antropofit zadomowiony |
| POKRÓJ | Roślina gęstokępkowa. Przeważnie jest byliną, czasami rośliną jednoroczną lub dwuletnią. Nie wytwarza podczas kwitnienia pędów płonych.
|
| ŁODYGA | Źdźbło koloru żywozielonego, w górnej części szorstkie.
|
| LIŚCIE | Jasnozielone, bruzdkowane, na spodniej stronie błyszczące, o szorstkich pochwach. Młode liście są przeważnie zwinięte.
|
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OPIS | Kwiaty zebrane w kłosy złożone, składające się z 11-22 kwiatowych kłosków odstających od zagłębień głównej osi. Szczytowy kłosek ma 2 plewy, pozostałe 1 plewę. Plewy te są nie dłuższe niż 1/2 długości kłoska. Dolne plewki mają długość 7-8 mm, a ich ość do 15 mm.
|
| SIEDLISKO | Rośnie na miedzach, łąkach, pastwiskach. W uprawach koniczyny jest chwastem. |
| WYSOKOŚĆ | 60 - 80 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - lipiec. |
| CECHY CHARAKTER. | Plewka dolna oścista. Liście za młodu zwinięte. |
