| RODZAJ | Wierzba |
| GATUNEK | trójpręcikowa |
| RODZINA | Wierzbowate (Salicaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Salix triandra |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w Azji, Europie i Afryce Północnej. W Polsce w stanie naturalnym występuje na całym obszarze, bardziej pospolita jest w Karpatach i na południu Polski. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| POKRÓJ | Krzew, rzadziej małe drzewo o wysokości do 7 m i gałęziach wzniesionych i odstających.
|
| KORA, PĘDY | Gałęzie brązowe lub żółtozielone i bez sinego nalotu, niełamliwe, nagie. Pędy długie i elastyczne. Kora ma barwę szarobrązową, łatwo łuszcząca się na starszych gałęziach (podobnie, jak u platana). Pączki zaostrzone i nagie.
|
| LIŚCIE | Wąskoeliptyczne, krótko zaostrzone, o długości 5-10 cm i gruczołkowato piłkowanych brzegach. Górą liście ciemmnozielone, na spodniej stronie zielone lub niebieskawe, nagie. Są podobne do liści wierzby kruchej. Ogonki liściowe długości 1--2 cm, nagie. Przylistki trwałe, drobne, o nerkowatym kształcie. Liście nie czernieją podczas schnięcia.
|
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | orebka o klapach spiralnie odwiniętych na zewnątrz.
|
| OPIS | Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach - górą czarnych lub rdzawych, dołem jasnych. Przysadki trwałe, pozostają na pędach do dojrzenia owoców. Kotki cienkie i luźnokwiatowe. Kwiaty żeńskie z jednym miodnikiem, wyrastający na trzonku słupek bez szyjki, o znamionach grubych i poziomo odstających, bardzo krótkich. Każdy kwiat męski ma dwa miodniki. Charakterystyczną cechą gatunkowa jest występowanie w kwiatach męskich 3 pręcików. Są one w nasadzie gęsto owłosione.
|
| SIEDLISKO | Zarośla nadrzeczne, rowy, wilgotne obrzeża łąk. W górach do regla dolnego. |
| WYSOKOŚĆ | do 7 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień. |
| UWAGI | Tworzy liczne mieszańce. |
