| RODZAJ | Wierzba |
| GATUNEK | śląska |
| RODZINA | Wierzbowate (Salicaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Salix silesiaca |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w Europie, głównie w Karpatach. W Polsce występuje głównie Karpatach i Sudetach. Na niżu rzadko, tylko na południu. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| POKRÓJ | Krzew z odstającymi gałęziami, osiągający zazwyczaj wysokość do 3 m
|
| KORA, PĘDY | Młode gałązki długie i grube, brunatnego koloru, za młodu owłosione, potem nagie. Starsze gałązki nagie i lśniące Pąki nagie, tępo zakończone.
|
| LIŚCIE | Jajowate, zaostrzone, o brzegach karbowano- piłkowanych, owłosione tylko na nerwach spodniej strony blaszki. Długość do 10 cm, szerokość do 5 cm. Po zasuszeniu nie czernieją. Ogonki liściowe krótkie, bez gruczołków. Charakterystyczną gatunkową cechą jest czerwony kolor młodych liści, u starszych liści zmieniający się na ciemnozielony. Liście posiadają dość duże przylistki.
|
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Niełupki z obfitym puchem kielichowym.
|
| OPIS | Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kwiatostan zwany kotką. Kotki duże i wydłużone, na szypułkach. W kotkach żeńskich przysadki są dwubarwne, górą czarnobrunatne, dołem jasnoczerwone. Słupki nagie z bardzo krótką szyjką, lub w ogóle bezszyjkowe. W kotkach męskich przysadki również dwubarwne i niezbyt gęsto owłosione w dolnej części, kwiaty posiadają 1 miodnik, nitki ich pręcików są wolne i nagie w nasadzie, pylniki żółte (tylko przy nitce pręcika czerwonawe).
|
| SIEDLISKO | Występuje w górach i na pogórzu (rzadko), głównie nad potokami i w zaroślach. |
| WYSOKOŚĆ | do 3 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - lipiec. |
| CECHY CHARAKTER. | Roślina górska. |
| UWAGI | Tworzy liczne mieszańce. |
