| RODZAJ | Wiechlina |
| GATUNEK | alpejska |
| RODZINA | Wiechlinowate (Poaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Poa alpina |
| WYSTĘPOWANIE | W Polsce występuje tylko w Sudetach i w wyższych partiach Karpat. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| POKRÓJ | Roślina wieloletnia tworząca gęste kępy.
|
| ŁODYGA | Źdźbła mają różną wysokość, w zależności od warunków życiowych. W dobrych warunkach mogą osiągać nawet 50 cm wysokości. W dolnej części chronione są przez grube okrywy pochew liściowych.
|
| LIŚCIE | Ulistnienie naprzemianległe. Liście żywozielone, równowąskie, całobrzegie. Pochwa obejmująca źdźbło sięga aż do kolanka. U dolnych liści języczek bardzo mały, u górnych większy i przeważnie ostry.
|
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Ziarniak.
|
| OPIS | Kwiaty zebrane w rozpierzchłą wiechę. Szerokojajowate kłoski mają długość do 9 mm, składają się z 5-10 kwiatów i są brunatno lub fiołkowo nabiegłe. Obydwie plewy są ostre i mają zgiętą linię grzbietową. Są 3-nerwowe, przy czym nerwy plewki dolnej są na części jej długości, lub na całej długości srebrzyście owłosione.
 |
| SIEDLISKO | Występuje na halach, przy ścieżkach, nad potokami, w ziołoroślach, wśród kosówki, wśród skał, na piargach. W Tatrach jest rośliną dość pospolitą. |
| WYSOKOŚĆ | 5 - 15 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - sierpień. |
| CECHY CHARAKTER. | Pędy u dołu nie zgrubiałe cebulkowato. Języczek dolnych liści krótki i ścięty, górnych nieco wydłużony. |
| UWAGI | Posiada żyworodną formę "Poa alpina vivipara". Wysoko w górach występuje właśnie ta forma. Nie wytwarza ona kwiatów ani owoców, zamiast nich w kłoskach powstają rozmnóżki. Rozmnóżki te to maleńki pęd z 2-3 listkami. Pod wpływem ciężaru rozmnóżek źdźbła wiechliny wyginają się łukowato aż do ziemi, a rozmnóżki zakorzeniają się w niej. Mogą też być przenoszone np. przez wodę. Jest to rozmnażanie wegetatywne, będące przystosowaniem do życia w surowych wysokogórskich warunkach. |
