| RODZAJ | Turzyca |
| GATUNEK | zaostrzona |
| RODZINA | Ciborowate (Cyperaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Carex gracilis |
| WYSTĘPOWANIE | Prawie w całej Europie, w pn. Afryce. zachodniej i północnej Azji. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Roślina zielna, bylina, wytwarzająca pełzające kłącze i podziemne rozłogi. Łodyga ostro trójkanciasta, tęga, górą szorstka, dołem gęsto ulistniona.
|
| LIŚCIE | Wierzchem zielone, błyszczące, spodem matowe i szarozielone o szerokości 5-10 mm, długie, niekiedy przewyższajace łodygi kwiatostanowe. Pochwy liściowe o jasnobrunatnym zabarwieniu zazwyczaj purpurowo nabiegłe, strzępiące się błoniasto. Liście po wyschnięciu zwijają się na zewnątrz.
|
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OPIS | Roślina jednopienna, kwiaty rozdzielnopłciowe, zebrane w kwiatostany - kłosy. Kłosy szczytowe męskie, od dwóch do czterech, długości 2-6 cm. Kwiaty męskie z trzema pręcikami. Kłosy żeńskie dolne, od trzech do pięciu, niekiedy do ośmiu, długości 3-10 cm, długowalcowate, zwisające na krótkich szypułkach. Kwiaty żeńskie z jednym słupkiem o dwóch znamionach. Ich przysadki jajowato lancetowate, zaostrzone, dłuższe od pęcherzyków - długości 3-5 mm, brązowe z zieloną środkową smugą. Przysadki kwiatów męskich podobne ale większe. Podsadki liściowate, dolna jasnozielona, szorstka, przewyższająca kwiatostan.
 |
| SIEDLISKO | Występuje głównie na łąkach turzycowych w dolinach rzecznych, szuwarach i olsach. |
| WYSOKOŚĆ | 50 - 120 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
| CECHY CHARAKTER. | Podsadki kłosów bez czarnych uszek. Blaszki podsadek dłuższe od kwiatostanów. Liście żywozielone. |
