| RODZAJ | Turzyca |
| GATUNEK | siwa |
| RODZINA | Ciborowate (Cyperaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Carex canescens |
| WYSTĘPOWANIE | W Polsce gatunek pospolity na niżu. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Bylina kępkowa, zazwyczaj z kłączem, niekiedy wytwarzająca rozłogi. Łodyga trójkanciasta, sztywna, górą szorstka, u dołu okryta ciemnobrunatnymi pochwami liściowymi.
|
| LIŚCIE | Szarozielone do żywozielonych, na szczycie płaskie, brzegiem ostre, szerokości 1,5-3 mm, krótsze od łodygi.
|
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OPIS | Roślina jednopienna, kwiaty rozdzielnopłciowe, zebrane 4-6 obupłciowych, wielokwiatowych, kłosów, tworzących kwiatostan złożony. Kłosy podłużne do eliptycznych, długości 5-8 mm, ku górze rozszerzające się, tępe. Dolna podsadka niekiedy liściowata. W każdym kłosie kwiaty szczytowe męskie, dolne żeńskie, przysadki białawe, z zielonym grzbietem, krótsze od pęcherzyków, długości do 2 mm. Kwiaty męski z trzema pręcikami, żeńskie z jednym słupkiem o dwóch znamionach wychylających się z pęcherzyka.
 |
| SIEDLISKO | Występuje głównie na wilgotnych łąkach, torfowiskach niskich i przejściowych, brzegach rzek. |
| WYSOKOŚĆ | 20 - 50 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Maj - lipiec. |
| CECHY CHARAKTER. | Przysadki żółtawobiałe, pęcherzyki o dzióbku nie rozciętym. |
