| RODZAJ | Świerk |
| GATUNEK | kłujący |
| RODZINA | Sosnowate (Pinaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Picea pungens |
| WYSTĘPOWANIE | Świerk kłujący pochodzi z Gór Skalistych w zachodniej części Ameryki Północnej. Sprowadzony po raz pierwszy do Europy pod koniec XIX w. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| POKRÓJ | Korona stożkowata, zazwyczaj bardzo gęsta. Starsze drzewa smukłe. Osiąga wysokość do średnio 30 m, w warunkach naturalnych wyjątkowo do 46 m. Średnica pnia do 1,5 m.
 |
| KORA, PĘDY | Kora cienka i popękana, szarobrązowa, u starszych drzew brunatnoszara. System korzeniowy jest stosunkowo głęboki.
|
| LIŚCIE | Igły długości 1,5-3 cm, ostro zakończone, o czworokątnym przekroju, niebieskozielone lub niebieskoszare. Ułożone promieniście dookoła pędów, są nieco dłuższe (2-3cm) i ostrzej zakończone niż u świerka pospolitego, a przez to jeszcze bardziej kłujące.
 |
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Szyszki zwisające, jasnobrązowe, długości 4-7 cm. Łuski szerokie u podstawy, zwężają się ku końcowi. Są mniejsze i mają bardziej odstające łuski nasienne niż rodzimy świerk pospolity.
 |
| OPIS | Gatunek jednopienny. Kwiaty żeńskie szyszeczkowate i zielonkawe, osadzone pionowo na końcach pędów. Kwiaty męskie długości do 3 cm, podłużne, o żółtawym zabarwieniu.
|
| SIEDLISKO | Wyhodowano odmiany sadzone w parkach, ogrodach a także formy karłowate nadające się do uprawy w donicach. Ceniony w ogrodnictwie, szczególnie za dużą odporność na zanieczyszczenia środowiska. |
| WYSOKOŚĆ | do 30 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
| UWAGI | Inne nazwy: świerk srebrny. Świerk kłujący żyje nieco dłużej niż pospolity. |
