| RODZAJ | Szachownica |
| GATUNEK | cesarska |
| RODZINA | Liliowate (Liliaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Fritillaria imperialis |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w stanie dzikim w południowej Azji - od Wyżyny Irańskiej po północne Indie. W Polsce uprawiana jako roślina ozdobna. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| ŁODYGA | Wzniesiona, prosta, gruba, obficie ulistniona.
|
| LIŚCIE | Lancetowate, zaostrzone. Na szczycie łodygi, nad kwiatami pęk liści.
|
| KOLOR KWIATÓW | czerwony
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | wiele
|
| OPIS | Kwiaty dzwonkowate na długich szypułkach, zwisłe, zebrane pod szczytem łodygi w okółek. Okwiat ciemnoceglasty, pomarańczowy lub żółty.
|
| SIEDLISKO | Wymaga gleb bardzo żyznych, niezbyt ciężkich, przepuszczalnych, wilgotnych i zasobnych w składniki pokarmowe. Najlepszym miejscem są stanowiska słoneczne lub lekko zacienione. Jest wrażliwa na wiosenne przymrozki. |
| WYSOKOŚĆ | 70 - 100 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
| WŁASNOŚCI TRUJĄCE | Imperialina, obecna w cebulach szachownicy cesarskiej, jest silnie trująca. |
| UWAGI | Inne nazwy: cesarska korona. Wydziela brzydką woń odstraszającą nornice i myszy. |
