| RODZAJ | Sosna |
| GATUNEK | czarna |
| RODZINA | Sosnowate (Pinaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Pinus nigra |
| WYSTĘPOWANIE | Sosna czarna występuje na terenie południowej Europy i Azji Mniejszej. |
| STATUS | Antropofit zadomowiony |
| POKRÓJ | Drzewo iglaste o stożkowatej i smukłej koronie, która u starszych drzew staje się bardziej płaska i nieregularna. Pień przebiega prosto, dorosłe drzewo osiąga wysokość do 50 m. Wzrost średnio-szybki.
|
| KORA, PĘDY | Kora o barwie ciemnobrązowej w zagłębieniach po szarobrązową z wierzchu, bruzdowata, podzielona na płytki o prawie kwadratowym kształciej, (gałęzie jak gdyby pokryte warstewką smoły) w młodości często z charakterystycznymi, haczykowato odstającymi końcami łusek.
 |
| LIŚCIE | Igły w pęczkach po 2, spłaszczone, sztywne, ciemnozielone i spiczaste, długości 4-18 cm, grubości 1-2 mm, dłuższe, grubsze i bardziej sztywne niż u sosny pospolitej.
 |
| KOLOR KWIATÓW | żółty
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Dojrzewające szyszki stają się symetryczne, jajowate, niedojrzałe są ciemnozielone, potem w kolorze ochry. Osiągają maksymalnie 8 cm długości. Łuski zaokrąglone, z krótkim, znikomym kolcem, wewnątrz szyszki prawie czarne.
 |
| OPIS | Kwiaty rozdzielnopłciowe, rozmieszczone jednopiennie, wiatropylne, zebrane w szyszeczki. Męskie szyszki są żółte, małe i podłużne, wyrastają kępkami u podnóża młodych pędów. Żeńskie początkowo kuliste, żółte do czerwonawych, rosną pojedynczo lub po dwie, trzy wokół gałęzi.
|
| SIEDLISKO | W Polsce gdzie niegdzie wprowadzana sztucznie do drzewostanów sosny zwyczajnej, a także jako drzewo ozdobne w parkach i ogrodach. |
| WYSOKOŚĆ | do 50 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
