| RODZAJ | Skrzyp |
| GATUNEK | polny |
| RODZINA | Skrzypowate (Equisetaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Equisetum arvense |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje głównie w Europie, w Polsce jest rośliną bardzo pospolitą na terenie całego kraju, aż po regiel górny. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Pędy płonne grubości2-4mm, wyprostowane, pojawiające się latem, każdy z odcinków ma u góry luźną dzwonkowatą pochwę długości do 1 cm, zbudowaną z 6-19 jajowatych listków. Pęd ma 6-8 głębokich bruzd.
 |
| LIŚCIE | Gałązki ułożone okółkowo, 4-5 kanciaste, ich pochwy mają 3-4 ząbki.
|
| KOLOR KWIATÓW | ...
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | brak kwiatów-zarodniki
|
| OPIS | Pędy zarodnikowe z kłosami pojawiają się wiosną, są brązowe i obumierają po rozsianiu zarodników. Ich pochwy są rozdęte.
 |
| SIEDLISKO | Rośnie na polach uprawnych i w ogrodach, na ugorach, przydrożach i rzadziej na łąkach. |
| WYSOKOŚĆ | 10 - 50 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Marzec - maj. |
| CECHY CHARAKTER. | Ząbków pochwy 6-18, pierwsze międzywęźle gałązki na pędach płonnych dłuższe od pochwy. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Surowiec zielarski: ziele z pędów płonnych.
Działanie: przede wszystkim remineralizujące, dostarcza organizmowi niezbędnych jonów oraz mikroelementów, ma właściwości moczopędne i przeciwzapalne. Krzemionka w nim zawarta zapobiega tworzeniu się kamieni w układzie moczowym i miażdżycy. Odgrywa rolę w przemianie materii, wpływa na stan błon śluzowych. Wewnętrznie stosowany przy schorzeniach dróg moczowych, zewnętrznie przy stanach zapalnych. |
| WŁASNOŚCI TRUJĄCE | W większych ilościach skrzyp polny jest trujący dla zwierząt. Szczególnie wrażliwe na skrzyp polny są konie i świnie. |
