| RODZAJ | Skalnica |
| GATUNEK | tatrzańska |
| RODZINA | Skalnicowate (Saxifragaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Saxifraga wahlenbergii |
| WYSTĘPOWANIE | Jest endemitem Karpat Zachodnich. Występuje na Wielkim Choczu, Małej Fatrze, w Tatrach i w Niżnych Tatrach. Poza tym obszarem nigdzie więcej na świecie nie rośnie w środowisku naturalnym. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| POKRÓJ | Roślina darniowa, jej pędy tworzą dość gęste skupienia. Roślina owłosiona słabo, bez gruczołów. Kilkukomórkowe włoski są szczególne, ponieważ górny ich odcinek jest walcowaty (u innych gatunków główka jest krótka i gruba), występują zwłaszcza na młodych liściach i kielichach.
|
| ŁODYGA | Ze zwartej poduszki liści wyrastają do góry pojedyncze łodygi kwiatowe. Zwykle nie posiadają one liści, albo mają tylko kilka małych listków, ustawionych skrętolegle.
|
| LIŚCIE | Żywozielone, gęsto osadzone listki o długości 6-10 mm wyrastają skrętolegle tuż przy ziemi, tworząc poduszkę. Są one dość grube, mięsiste, zwężające się ku nasadzie. Cechą charakterystyczna jest ich kształt; są 3-5-klapowe, o odcinkach wydłużonych i tępych. Pod żywymi listkami zwykle jest pościółka z listków uschniętych.
|
| KOLOR KWIATÓW | biały
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OWOCE | Torebka pękająca na szczycie.
|
| OPIS | Pędy kwiatowe wyrastają wyłącznie z kątów liści. Na ich wierzchołkach wyrasta kilka białych kwiatków (czasami tylko jeden). Mają one promienistą, pięciopłatkową koronę. Płatki korony są 2-3 razy dłuższe od działek kielicha. Wewnątrz korony 10 dużych pręcików, słupek jeden z dwoma szyjkami, więcej niż do połowy zrosły z dnem kwiatowym.
|
| SIEDLISKO | Bylina. Spotkać ją można na wilgotnych obrzeżach piargów, w cieniu skał, na obrzeżu lasów, w żlebach, w szczelinach skalnych i na półkach skalnych. |
| WYSOKOŚĆ | 5 - 10 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - czerwiec. |
| CECHY CHARAKTER. | Pędy kwiatonośne wyrastają tylko z kątów liści łodygowych. Płatki czysto białe. |
| UWAGI | Wykazuje dosyć dużą zmienność form w zależności od warunków środowiska. |
