| RODZAJ | Ruta |
| GATUNEK | zwyczajna |
| RODZINA | Rutowate (Rutaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Ruta graveolens |
| WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z południowo-wschodniej i wschodniej Europy, rozprzestrzeniła się na afrykańskim wybrzeżu Morza Śródziemnego, obecnie uprawiana jest w wielu krajach europejskich, w tym również w Polsce. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| ŁODYGA | Wzniesiona, o wysokości do 1 m, zwykle pojedyncza, nie owłosiona, sinozielona, dołem drewniejąca.
|
| LIŚCIE | Podwójnie lub potrójnie pierzastosieczne, o podługowatych odcinkach, przy czym odcinek szczytowy jest odwrotnie jajowaty.
|
| KOLOR KWIATÓW | żółty
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OPIS | Kwiaty obupłciowe, promieniste, zebrane w wiechowate kwiatostany, wyrastające w kątach górnych liści. Kwiaty boczne są czterokrotne, a szczytowe pięciokrotne. Płatki korony żółte, na szczycie wgłębione. Owocem wielonasienna torebka z trójkanciastymi, ciemnobrązowymi nasionami.
 |
| SIEDLISKO | Jest mrozoodporna. Najlepiej rośnie na lekko zasadowej i przepuszczalnej glebie oraz na słonecznym stanowisku. |
| WYSOKOŚĆ | 80 - 100 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - sierpień. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Działanie rozkurczowe na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych oraz układu moczowego. |
