| RODZAJ | Porzeczka |
| GATUNEK | alpejska |
| RODZINA | Agrestowate (Grossulariaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Ribes alpinum |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w stanie dzikim w Europie (na południu kontynentu tylko w górach), na części obszaru Azji (Kaukaz i Turcja) oraz w Maroku. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| POKRÓJ | Wielopostaciowy krzew o wysokości do około 2,5 m, bez kolców.
|
| KORA, PĘDY | Główne pędy smukłe, z brunatną korą, gałęzie mają korę szarą i dzielą się na brunatnawożółtawe gałązki, często zwisające.
|
| LIŚCIE | Ułożone skrętolegle, głęboko 3-5-klapowane. Klapy są zaostrzone lub tępe, grubo piłkowane, nagie lub skąpo owłosione, zwłaszcza z wierzchu. Dolna strona błyszcząca. Ogonki liściowe gruczołowato owłosione o długości równej połowie blaszki. Rozwijają się wczesną wiosną a jesienią długo utrzymują na krzewie.
 |
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OWOCE | Małe, czerwone, wielonasienne. Mdłe w smaku.
|
| OPIS | Zielonkawożółte, zebrane w pachnące, wzniesione grona. Kwiaty zwykle zwieszają się dwustronnie. Przysadki lancetowate, gruczołowato orzęsione, dłuższe niż szypułki i kwiaty. Kwiaty męskie zebrane w 10-30 kwiatowe grona. Rurka korony płasko miseczkowata, naga. Pięć jajowatych działek kielicha. Płatki korony i pręciki bardzo krótkie. Kwiaty żeńskie zebrane w grona 2-5 kwiatowe, działki kielicha są bardzo małe, pręciki stromo wzniesione.
 |
| SIEDLISKO | Świetliste lasy, zakrzewione zbocza, miejsca skaliste, ale także w wilgotniejszych lasach liściastych. W górach przeważnie w piętrach reglowych i na glebach wapiennych. Doskonale znosi suszę, zacienienie i zanieczyszczenie powietrza. |
| WYSOKOŚĆ | do 2,5 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - czerwiec. |
| UWAGI | Jest uprawiana jako roślina ozdobna, szczególnie w ogrodach i parkach jako roślina żywopłotowa. Jest całkowicie odporna na mróz. |
