| RODZAJ | Brodawnik |
| GATUNEK | tatrzański |
| RODZINA | Astrowate (Asteraceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Leontodon pseudotaraxaci |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w południowych, zachodnich i wschodnich Karpatach (endemit karpacki). Roślina tatrzańska, w Polsce występująca wyłącznie w Tatrach, dość pospolicie. W Tatrach od regla górnego po piętro turniowe, ale głównie w piętrze kosówki i halnym. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Prosta, wzniesiona, bezlistna. Nigdy nie rozgałęzia się. Już od połowy lub 2/3 wysokości stopniowo grubieje ku wierzchołkowi. Pod kwiatostanem łodyga jest silnie rozdęta. Cała silnie owłosiona, zwłaszcza górą. Wszystkie włoski pojedyncze.
|
| LIŚCIE | Zróżnicowane morfologicznie. Na tej samej roślinie mogą być podługowatołopatkowate lub pierzasto-wrębne albo pierzasto-dzielne. Niektóre liście swoim kształtem podobne do liści mniszka. Ich szczytowa łatka jest wydłużona. Są nagie, lub rzadko owłosione, ciemnozielone i dosyć tęgie.
|
| KWIATOSTAN | koszyczek
|
| KOLOR KWIATÓW | żółty
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | wiele
|
| OWOCE | Gładka niełupka długości 6-7 mm z żółtawoszarym puchem kielichowym.
|
| OPIS | Kwiaty zebrane w pojedynczy, wzniesiony koszyczek na szczycie łodygi. Wszystkie kwiaty języczkowe, jednolicie żółte, zarówno brzeżne, jak i środkowe. Szyjki słupka również żółte. Czarniawa okrywa koszyczka jest gęsto owłosiona odstającymi włoskami. Kielich przekształcony w rosnące w dwóch rzędach i niesplątane z sobą włoski.
|
| SIEDLISKO | Murawy, skały, szczeliny skalne, hale, wśród kosodrzewiny. |
| WYSOKOŚĆ | 5 - 20 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Lipiec - sierpień. |
| CECHY CHARAKTER. | Kwiaty ciemnożółte, bez paska pod spodem. Liście dość tęgie, ciemnozielone, z wierzchu lśniące. |
